soru isareti
Soru: Öfke kontrol sorunu yaşayıp uzun vadede çözebildiğini düşünen var mı? Varsa hangi yöntemleri kullanarak çözdünüz?Halihazırda bir psikologla görüşüyorum ancak görüşmeler her seferinde kendimi bir uğraşa kanalize etmeye yönelik tavsiyelerle sonuçlanıyor. Zaten birçok aktivite ile meşgul ediyorum
Soru: Öfke kontrol sorunu yaşayıp uzun vadede çözebildiğini düşünen var mı? Varsa hangi yöntemleri kullanarak çözdünüz?
Halihazırda bir psikologla görüşüyorum ancak görüşmeler her seferinde kendimi bir uğraşa kanalize etmeye yönelik tavsiyelerle sonuçlanıyor. Zaten birçok aktivite ile meşgul ediyorum kendimi ama bunlar bir çözüm getirmedi. İş ve okul yoğunluğu dışında hayatımda stres kaynağı olabilecek majör bir sorunum yok.
Halihazırda bir psikologla görüşüyorum ancak görüşmeler her seferinde kendimi bir uğraşa kanalize etmeye yönelik tavsiyelerle sonuçlanıyor. Zaten birçok aktivite ile meşgul ediyorum kendimi ama bunlar bir çözüm getirmedi. İş ve okul yoğunluğu dışında hayatımda stres kaynağı olabilecek majör bir sorunum yok.
0
Türkçesi var mı bilmiyorum ama Mindfulness for Worriers diye bir kitap var, ben şu anda okuyorum ve faydalı buldum.
Genel olarak Buddhizm'in "respond, don't react"("tepki verme, cevap ver" gibi çevrilebilir belki) diye bir yaklaşımı vardır. Stimulus ve tepki arasında birkaç saniyelik de olsa bir zaman olduğunu ve davranışımızın bu anda şekillenmesi gerektiğini söylerler.
Yogayı da ana yoğunlaşma ve vücudumuzun kontrolünü geri kazanma açısından faydalı buluyorum.
Ama spesifik şeylere yoğunlaşırsak:
1) bir öğretmenlik eğitiminde, öğrencilere manyakça bağırmaktan vazgeçmek için sürekli bir kameranın canlı yayın yaptığını düşünmemiz söylenmişti. Hareketlerinizin herkes tarafından görüldüğünü bilseniz muhtemelen daha farklı hareket edersiniz bazı zamanlarda. Ben bunu faydalı buluyorum. Bir nevi "fake it till you make it" yaklaşımı.
2) vücutsal tepkileri tetiklememek önemli. Mesela sinirliyseniz, aslında bir şeye yumruk atmak, parmaklarınızı masaya vurmak, ayaklarınızı pat pat yapmak falan aslında sadece daha kötü yapıyor durumu. Böyle bir durumda nefese, ayağa, göğüse vs yoğunlaşıp kendimizi bu stres hareketlerinden uzak tutmaya çalışmak gerekiyor.
3) Benim hayat prensibim "bütün duygular normaldir ama davranışlarını kontrol edebilirsin". Dolayısıyla hislerim konusunda kendimi daha rahat bırakmaya çalışıyorum. Başkalarını kesinlikle kontrol edemeyeceğimi ama kendi tepkilerimi kontrol edebileceğimi öğrenip kabullendim.
4) "X zaman sonra bu hala önemli olacak mı" sorusu perspektif kazanmamız açısından faydalı.
5) ayrıca bir işi bitirmek, bir şeyi yapmak için illa ki mükemmel ruh halini falan beklemek gerekmediğini de kabullenmeye çalışmak gerekli bence. Bir şeyi üzgün üzgün, sıkkınken, istemeyerek, keyifsizce, çekinerek de yapabiliriz
Edit: Hep bu soruyu beklemişim gibi upuzun yazmışım, pardon.
Genel olarak Buddhizm'in "respond, don't react"("tepki verme, cevap ver" gibi çevrilebilir belki) diye bir yaklaşımı vardır. Stimulus ve tepki arasında birkaç saniyelik de olsa bir zaman olduğunu ve davranışımızın bu anda şekillenmesi gerektiğini söylerler.
Yogayı da ana yoğunlaşma ve vücudumuzun kontrolünü geri kazanma açısından faydalı buluyorum.
Ama spesifik şeylere yoğunlaşırsak:
1) bir öğretmenlik eğitiminde, öğrencilere manyakça bağırmaktan vazgeçmek için sürekli bir kameranın canlı yayın yaptığını düşünmemiz söylenmişti. Hareketlerinizin herkes tarafından görüldüğünü bilseniz muhtemelen daha farklı hareket edersiniz bazı zamanlarda. Ben bunu faydalı buluyorum. Bir nevi "fake it till you make it" yaklaşımı.
2) vücutsal tepkileri tetiklememek önemli. Mesela sinirliyseniz, aslında bir şeye yumruk atmak, parmaklarınızı masaya vurmak, ayaklarınızı pat pat yapmak falan aslında sadece daha kötü yapıyor durumu. Böyle bir durumda nefese, ayağa, göğüse vs yoğunlaşıp kendimizi bu stres hareketlerinden uzak tutmaya çalışmak gerekiyor.
3) Benim hayat prensibim "bütün duygular normaldir ama davranışlarını kontrol edebilirsin". Dolayısıyla hislerim konusunda kendimi daha rahat bırakmaya çalışıyorum. Başkalarını kesinlikle kontrol edemeyeceğimi ama kendi tepkilerimi kontrol edebileceğimi öğrenip kabullendim.
4) "X zaman sonra bu hala önemli olacak mı" sorusu perspektif kazanmamız açısından faydalı.
5) ayrıca bir işi bitirmek, bir şeyi yapmak için illa ki mükemmel ruh halini falan beklemek gerekmediğini de kabullenmeye çalışmak gerekli bence. Bir şeyi üzgün üzgün, sıkkınken, istemeyerek, keyifsizce, çekinerek de yapabiliriz
Edit: Hep bu soruyu beklemişim gibi upuzun yazmışım, pardon.
0
@sopiro kitabı araştıracağım. Bahsettiğin tepkiye kadar olan süreyi farkettiğimi söyleyebilirim ama sorun şu ki o anda kendimi bilinçli bir şekilde sakin tutmaya çalışsam da kontrolden çıkıp agresifleşiyorum. O süredeki kontrolümü artırmak için tavsiyelerini deneyeceğim. Uzun cevap ve özellikle 3 ve 5 için teşekkür ederim.:)
@lamaga galiba dediğiniz gibi zamanla olacak bir şey. nefes egzersizlerini deneyeceğim. çok teşekkürler. :)
@lamaga galiba dediğiniz gibi zamanla olacak bir şey. nefes egzersizlerini deneyeceğim. çok teşekkürler. :)
0
